Gölgem,
Hep yanımda,
ben yok olmadıkça yok olmayan gölgem.
Bazen benden çok kısa, bazen çok uzun
Ama benden, benim, kimsenin olmayan benim,
Neden sadece ayaklarımdan bağlısın bana,
Neden hiç konuşmuyorsun.
Hadi dokun parmak uçlarıma,
Bir da masal anlat bana
Senden başka kimsenin bilmediği....
dilek ağaçlarına inanmayışım çoktandır
yaşananların gerçekliğine de
ama unutluyor yaşananlar
ve beceremediği bir utanma duygusu kaplıyor içimi
Kayıt Tarihi : 25.12.2017 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!