Benim bir canla sevip
bin özlemle andığım,
Bari gölgeni bırak bana
Su çiçeklerinin en güzel yanları
budur,
Giderken gölgelerini verirler suya.
Güz akşamları dal kıpırdamazken,
Suda halkalanan gözleridir
Sen de gölgeni bırak bana.
Gönlümün bin güzelliğiyle inanıp
sevdiğim,
Güzelliğini burada ince ince aratma.
Bir kıyıya, bir gün inen fırtına gibi
Birdenbire bir şeyler bırak.
Bir şeyleri soğut,
bir şeyleri yak,
Dağıt bir şeyleri,
bir şeyleri kur.
Kendini hiç yokmuşsun gibi aratma.
Kayıt Tarihi : 9.5.2015 10:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşar Timuçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/09/golge-252.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!