Gölge Şiiri - Işıl Başkalem

Bir gölge düştü üzerime.
Senin kokun sinmişti oysa odada bir başıma.
Öylece çıplak yatıyordum.
Banyonun ışığı düşüyordu içeri.
Bilirsin korkarım karanlıklardan.
Yan odadan kahkahaları geliyordu bir adamın.
Gece tüm çıplaklığıyla
Örtmüştü üzerini gözlerime.
Uyumak istemedim o an.
Düşünmek istemediğim ne çok şey vardı...
Sanki bir başkasıydım kendime,bir yabancı,tuhaf.
İlk kez böylesine çıplak
İlk kez böylesine yalnız...
Günlerdir uykusuzdum,yorgundum.
Seni düşünüyordum,
Bir şey unutmanı istiyordum delice,odada.
Geri dönüp alırsın belki diye...
Zorluyordum kendimi,iyi bir yataktı.
Uyuyakalmışım çarşafa sarınıp...
Son sigaraların vardı komodinin üzerinde sabah.
Ve bir kaç kutu bira...
Devrilmiş.
Seni düşünüyordum uykumda,
Bir şey unutmanı istemiştim odada; ama ne olursa.
Dönüp alırsın diye.
...
Oysa yalnız ben kalmışım,bir baktım ki.
İlk kez böylesine çıplak...
İlk kez böylesine yalnız...
İlk kez böylesine mutlu bir kadın olarak...

Sıcak kentin sokaklarında dolaşmak istedim tüm gece
Önce sen gidince.
Ve beach barda sabahlamak...
Ama sensiz
Sıcak kentte üşüyordum anladım ki.
Seni düşündüm sonra yatakta,bir de beni.
Gece çekiliyordu usulca bir kenara...
İyi bir yataktı,uyuyakalmışım.
Üstümü örttün başucumda.