Unutma!
Sen yoksun bu hayatta, gölgen var.
Kafana göre şekillendiremezsin yaşamını
Aklının, fikrinin ve duygularının emrettiği gibi,
Yönetmene izin vermez düzen
Ölmeden, ölmeni ister kimileri bazen…
Sen yoksun bu hayatta, gölgen var.
Tutunabileceğin tırabzanların olmadı senin
Set çekildi düşüncelerine
Büyütemedin hiçbir zaman içindeki çocuğu
Müsade etmediler düşünceni büyütmene
Kendinden daha aptallar olmalıydı,
Yoksa nasıl yönetirlerdi eşrefi mahlukâtı!
Sen yoksun bu hayatta, gölgen var.
Ve bunun için nefes alıyorsun
Zehirliyorsun konuşamayan düşüncelerimi...
Unutma!
Sen yoksun bu hayatta, gölgen var…
Kayıt Tarihi : 25.6.2010 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!