Gölge gölgelerse seni, ölürsün
Gölgen hükmederse sana, bölünürsün
O senin sırtına binen yük
Onu gölgesiz taşırsan, övülürsün.
Gölge senden kopmuş bir parçadır
Işık sana vurmazsa o bir yalandır
Gölgen konuşamaz senin gibi
Onu dillendirmek senin hakkındr.
Işık olmayınca oluşmaz gölge
O ışık, içinde yanan közde
Ona vurulan körük inancındır
İnancınsa en kutlu gölgendir özde.
14.08.2011
Antalya/Gazipaşa/Ilıcaköyü
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!