Göle Döndüm Sevgilim Şiiri - Eyup Şahan

Her gönül bulanıp coşkun akmıyor,
Benim gönlüm sele döndü sevgilim.
Taşı yakan sevda seni yakmıyor,
Ben yandım da küle döndüm sevgilim.

Bir gizemdir girdi durur içimde,
Mantık işlemiyor gönül seçimde,
Yavaş yavaş içtim damla biçimde,
Toplandıkça göle döndüm sevgilim.

Beklerim yolunu geçersin diye,
Uzaktan görürüm revamı niye?
Hep hasret üfledin gönlümde neye,
Ayazlarda yele döndüm sevgilim.

Alıcı kuş kondu gönül damına,
Ağzında avının kıydı canına,
İşte böyle canım girme kanıma,
Av olmuş bir hale döndüm sevgilim.

Bulutlar kapladı kış oldu göğüm,
Sevda dolaştıkça aşkım kör düğüm,
Benim bu sevdadan şimdi gördüğüm,
Mecnun olmuş kula döndüm sevgilim.

Pençeyi canımdan çek azat eyle,
Kalbinde tasdik et dilinle söyle,
Eyüp’e can vermek olursa böyle,
Sesinde ki gele döndüm sevgilim.

Eyüp Şahan
Ankara 6.10.2010