Gölcükler Şiiri - İsmet Zeren

Beklentiler azalınca gözlerde
Yollar mahzunlaşır
Ela ışık tanelerinin yokluğunda
Sahipsiz kalır
Elektrik direklerinin
Diplerinde ki çukurlarda
Yağmurlu havaları fırsat bilip
Toprağa misafir olan
İsimsiz gölcükler

Gölcükler çoğalır
Gidenler çoğalır bu şehirden
Ve gidenler dönmez bir daha
Sokaklar ıssızlaşır
Çocuk sesleri yetmez olur
Yuyfka ve yanlız
İhtiyar yürekleri yumuşatmaya

Gölcükler çoğalırken
Börekler soğur eski teflonlarda
Kekler şekil tutmaz aşınmış kalıplarda
Kadın sigarasını içmekten sıkılır
Düz olur yokuşlar ruhlarda
Kırılganlık ölümsüzleşir
Şekli çizemiyor
Geometri öğretmenleri
Üçüncü ucunda dururken
Mavi bir flamayla
Şeytan karelerin
Gölcükler kuruduğu zaman