Göl:...'ye Şiiri - Edgar Allan Poe

Edgar Allan Poe
32

ŞİİR


311

TAKİPÇİ

Göl:...'ye

Bu yaban dünyada bir köşe vardı.
Gençliğimizin baharında gittiğim,
Kara kayalarla sarılmış ve
Yüksek çamların kuleleriyle çevrilmiş-
Öylesine güzeldi ki yalnızlığı
Vahşi bir gölün, onu daha az sevemzdim.

Ama kara kefenini serdiğin gece üzerine
Herşeye serdiğin gibi,
Ve gizemli rüzgar
Ahenkle mırıldanarak gittiğinde,
O zaman- aho zaman- uyanırdım.
Issız göl dehşetine.

Ama korku değildi
İnsanı titreten bir zevkti bu dehşet-
Öyle bir duygu ki ne madenler, mücevherler
Ne de- hatta senin aşkın
Kandırabilirdi anlatmaya beni
O zehirli dalgadaydı ölüm
Bir mezarlık çukurumda-
Yalnız imgelemi böyle teselli bulan,
Kimsesiz ruhu bu karnlık gölden
Bir Adeb yaratan, O'nun için

Edgar Allan Poe
Kayıt Tarihi : 28.6.2003 11:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Doğa Fendi
    Doğa Fendi

    Dünyada çok okunan şairlerden ama biz pek tınlamıyoruz galiba :)

    Cevap Yaz
  • Işıl Aksoy
    Işıl Aksoy

    Yalnızlık ölüm gibi gelir insana
    Belki de bu yüzdendir dayanılmaz cazibesi

    Tahsin Şentürk ''Çevre Raporu'' şiirinde yalnızın ruh halini ve yalnızlığa ihtiyacın önemini özetler gibi sanki

    ''şu dünyanın ortasına acilen
    tüm canlı varlıklara hitaben
    dikmeli bir tabela
    ve yazmalı kocaman harflerle:
    dikkat insan var''

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Edgar Allan Poe