Göl kıyısında bir kadın oturuyor sanki,
Etekleri kıvrım,kıvrım değiyor suya.
Bir kolu yemyeşil dal olmuş inan ki,
Açmış avucunu dua ediyor güya.
Bir kolunu dayamış,destek alıyor topraktan,
Saçları upuzun suya değiyor,
Bir avucu görülmüyor yapraktan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta