Göl kıyısında bir kadın oturuyor sanki,
Etekleri kıvrım,kıvrım değiyor suya.
Bir kolu yemyeşil dal olmuş inan ki,
Açmış avucunu dua ediyor güya.
Bir kolunu dayamış,destek alıyor topraktan,
Saçları upuzun suya değiyor,
Bir avucu görülmüyor yapraktan,
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
