Göl Kıyısında Bir Kadın

Göl kıyısında bir kadın oturuyor sanki,
Etekleri kıvrım,kıvrım değiyor suya.
Bir kolu yemyeşil dal olmuş inan ki,
Açmış avucunu dua ediyor güya.
Bir kolunu dayamış,destek alıyor topraktan,
Saçları upuzun suya değiyor,
Bir avucu görülmüyor yapraktan,
Uzanmış gökyüzüne eriyor.
Ufukta gök ile gölün mavisi birbirine karışmış,
Yer yer pamuk gibi dağılmış bulutlar,
Kadın göle küs müş,sanki şimdi barışmış,
İnce bir ıslık çalarak,esiyor rüzgar..
Kadının gözleri ufku tarıyor,
Ve o gözleri gizli bir hüzün sarar,
Sanki kaybettiği bir şeyleri arıyor,
Ama yaşanacak daha çok şeyler var……

09.10.2008-Eskişehir