Kazmayı dağa, bu kez, yaman vurdu; Ferhat,
Gölün kıyısında, gönüllerimizin ortasında, açıldı; Serhat.
Kardeşleri gibi … Aynen… Doğuşu, bin bir cefa ile,
Sonra doğrulup yürüdü, Hakk’ın inayeti ve ilklerdeki vefa ile.
Her akşam güneşe doğru uzatıp kollarını, ufuklara ekler,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta