Göl Kıyısında Şiiri - Muhittin Alaca

Gittin, Karadilli hâlâ yastadır,
Çamsarı’da derdim, deste destedir,
Doktor Hasan neyler, gönül hastadır;
Köyde anne, baba, döl uyusun da,
Gel de buluşalım, göl kıyısında!

Ayın şavkı durgun sulara vursun,
Yorgun balıkçılar, hayaller kursun,
Sevdanla yüreğim, gümleyip dursun;
Sensiz ruhum, kör bir çöl kuyusunda,
Gel de dolaşalım, göl kıyısında!

Kırıkhan’ın kayıp, hazal gelini,
Bitir şu hasreti, uzat elini,
Hatıra diyerek, zülfün telini;
Saklarım mendilin, gül oyasında,
Gel de halleşelim, göl kıyısında!

Çarçabuk pes etmez, hakiki aşık,
Mehtaba ne hacet, gözlerin ışık,
Gölün abiyesi, nilüferler şık;
Yüzerler yapraktan, sal sayesinde,
Gel de ilişelim, göl kıyısında!

Zakkum çiçekleri, par par parlasın,
Haylaz kurbağalar, zıp zıp fırlasın,
Cırcır böcekleri, cır cır cırlasın;
Raks edelim ritmin, sol büyüsünde,
Gel de alaşalım, göl kıyısında!

Gamze çaksın, donuk bakan baykuşlar,
Hasretinden yosun tutmuş tüm taşlar,
Bahar açsın, bitsin zemheri kışlar;
Hiç olmazsa dön, bu yıl Mayıs ‘ında,
Gel de gülüşelim, göl kıyısında!

Gezdiğin yetmez mi, yâr diyar diyar?
Vakit tükeniyor, olduk ihtiyar,
Yaşamak hakkımız, mesut, bahtiyar;
Kızıl bir şafağın, al koyusunda,
Gel de ulaşalım, göl kıyısında!

12.06.2019
Muhittin Alaca