Göl Başında Şiiri - İsmail Türkmen

Gölbaşında bir ağacın altında,
Sen karşımda kır çiçekleri,
Ben seni sarmış çayırlar,
Gözlerin bakmakta geleceğe.
Yaşarken duyguların en güzelini,
Bakışların menekşeye yönelmiş.
Sevmekte mor taçlarını,
Solan karanfillere acırken yüreğin,
Yıldızlar yakamoz olmuş gözlerinde.
En güzel düşleri yaşatmakta sana düşlerin,
Kurumasın karanfiller, sevgi yağsın.
Düşlere göl olsun duygular,
En güzelli sensin uzatılan sevgiye.
Kır karanfillerinin, belli solgun yüreğin,
Sevgide dostlukta yaşatmak onları ereğin.
Düşlerde sevgiyi sunan gözlerin
Unutulmaz bakışlarda anlam kazanır
Yüreğe akan doyumsuz sözlerin
Sen karşımda düş güzeli beyaz zambak
Yaşamaktayım sensiz gölbaşında düşleri
Damarlarımda dolaşan benden değil
Sanki senin hücrelerin
Akşam güneşinin güzelliğinde
Seni düşlemelerim
Sabahlara umut olacak belik de,
Açmak üzere olan bütün goncalara
Yüreği sarıp sevgine sunacak
Can olsun diye dostluğuma çiçekler
Kim bilir belki yıldızlar
Geceye süsü olsun diye, yanlarına alacak,
Susuz kalan bütün karanfilleri,
Taç yapıp sevgine sana sunacak,
Gece gökyüzünü süslesin diye,
Çayırları süsleyen papatyalardan
Her renk gök kuşağı taç yapacak,
Saçlarında sevgi rüzgârından dalgalar,
Yüreğime işleyen sevgin gibi,
Sensizliği süs yapacak gecelerime.
Ben seveceğim gene seni alıp düşlerime
Gölbaşında bir ağacın altında,
Sen karşımda kır çiçekleri,
Ben seni sarmış çayırlar,
Gözlerin bakmakta iken geleceğe.

İ.TÜRKMEN