Gökyüzünün mavisiyle bir senfonidir

sonbahar renkleri anadolumun dağlarında
ovalarında alabildiğine saçılmışken
gökyüzünün mavisiyle bir senfonidir
kıskandırır güzelleri bile
sonbaharın ahengi ile dans eder
dalgalarla takalar
martılar hicaz makamında
rüzgarla gelen deyişler bir zakirin dilinde
mistik düşüncelerdeyim
anadolumun gizemli yapılarında
sonbahar renklerinin güzelliği
toplansa avucuma
gözümden yaşı siler misin
titresem yokluğunda sarar mısın
kavağa dolanan asma yaprağı gibi
sarar mısın bedenimi tüm renklerinle
sonbaharın renkleriyle anadolumu sardığı gibi
sevdalı bir bulutun gökyüzünü sardığı gibi
günler savrulurken takvimden
sararan yaprak düşerken su birikintisine
gözümden dökülen damlayı tutabilir misin
düşmeden yüreğime
sensizliğe alışmaya çalıştığım bir kasım akşamında
karaladığım duygularımın üzerine
attığım her çizikte
sonbaharın renkleri keman tellerinde
besteye dönüşürken
yarım kalan hayallerimle
hoşçakal sevgili
hoşçakal…