Gökyüzünün Kapıları Şiiri - Efe Gürsoy

Artık rozetimi geri alabilirsiniz
İyi insanlardan olamayacağım
Biliyorum,
Çok uğraşmıştım kazanmak için,
Ama şimdi çok yoruldum,
Çabalarım hep boşa çıktı,
Hayır, siyah bant takmayacağım
Son bir kez daha şansımı denemek istiyorum,
Ancak yine işe yaramazsa,
Gökyüzünün kapılarını yumruklayacağım ve diyeceğim ki,
Açın kapıları, artık dayanamıyorum,
Ya bir son vermem için tüm bu saçmalıklara yardım edin,
Yada bırakın gireyim içeri.

Etraf çok karanlık
Neyin iyi neyin kötü olduğunu anlayamıyorum
Hayır, kötülerden olmayacağım
Ancak iyilerden olmayı da beceremiyorum
Kime gitsem silah doğrultuyor
Ellerindeki umurumda değil, korkmuyorum,
Ancak dillerindeki...
yanlışlıkla ateş alabilen,
Öldürmeyen fakat ağır yaralayan...

Söylemekle değişmiyor,
Yazmakla da bitmiyor,
Kimse anlamıyor, görmüyor, duymuyor,
Dünyanın attığı acı çığlığı,
Öyle bir ses ki,
Ne kulaklarım,
Ne de kalbim artık kaldırmıyor,
Hepimizin içinde bir tanrı parçacığı,
Hepimiz öyle yada böyle birbirimize bağlıyız,
Ve bu bağ dünyanın ruhunu oluşturuyor,
Nasıl ki insanların ciğerlerine,
Onların temiz olmasına ihtiyacı var yaşamak İçin,
Aynı şekilde,
Dünyanın da bizim temiz olmamıza ihtiyacı var,
Kıyafetlerimizden bahsetmiyorum ey Allahın dünyaya gönderdiği şaşkın ruhlar,
Hayır, bedenlerinizden değil
Ruhunuzda bahsediyorum, temiz kalması gereken.

Madem hepimiz rüzgarda oraya buraya rastgele savrulan tozlarız,
Öyleyse gözlerimi kapattım,
Savur beni cennetine doğru,
Yoksa dünyanın değerini yeterince bilemiyor muyum,
Bunu bilemiyorum,
Bir saniye bakıyorum muhteşem bir gezegende insanları mutlu etmeye çalışan bir insanım,
Bir de bakıyorum ki kapılmışım dünyanın derdine,
Olmadık şeyler için cennetten gelme kanatlarımı yoluyorum,
Sadece kurtulmak istiyorum bu paradokstan

Birisi gerçeklerin şiddetiyle yüzüme su çarpsın,
Uyanmak istiyorum boş hayallerden.,
Diyorum ki kendime,
Başka bir şey düşünme,
Sadece nefes al,
Ancak bunun hiçbir faydası olmuyor hayattan astım olmuş bir adama,
Hepimiz bu dünyanın sakinleriyken,
Nasıl oldu da kimimiz köle, kimimiz efendi oldu,
Nasıl bir düzen bu böyle,
Ben bir savaş yaşandığını görmedim,
Ne ara kötüler başa geçti,
İyiler neden teslim oldu,

Hayır, savaşmayacağım
Savaşta kazanan olmaz,
Vazgeçtim,
Kapalı kalsın tek çıkış yolum gibi gördüğüm gökyüzünün kapıları,
Kazanmanın başka bir yolu daha var,
Siper edip tertemiz kalbimi,
Dayanacağım,
Dayanabildiğim yere kadar dayanacağım,
Direndiğimi, teslim olmadığımı,
Ezilip de yok olmadığımı gördükçe dünya,
Kazanan ben olacağım.