Gökyüzünün hikayesi Şiiri - Muhammed Uzun

Gözlerim saplandı mızrak gibi gökyüzüne
Döndükçe dönüyor dünyam
Durdu mu duruluyorum
Tekrar dönmeyi arzuluyor
Arzumu da durgunlukta buluyorum.

Baktıkça bakasım gelir ufuklara
Ne çıkar bilinmez ne görülür seçilmez
Her beldeyi düşletir ardında
Nice gözler buluşur da fark edilmez

Bir heva ile heves ile
Çıktım bu diyardan
Saplandım gurbet ele
Yurdumdan uzak düştüm
Dönemiyorum

Hafif rüzgar hafif güneş
Hafif arzu hafif istek
Hafiflik yoğunluk katıyor içime
Yoğunlaştıkça bir öz oluyorum
Katıca hal sert geçişler.

~ Yasela ~