Suratımı yaktı önce sabah güneşi
sonra, öğlen rüzgarı çarptı
kısmi bir yorgunluk çöktü ruh sesime
parmaklarıma baktım
üç dört saniye de aynada gözlerime
yaşımı sordu biri
seneler sonra ilk defa otuz dört dedim
ilk defa itiraf ettim güne eyildiğimi
ve bugün anladım
zeytin çekirdekleri neden yerdeydi
kargalarsa neden tepemde
onların saçağının altındaydım sessizce
Kayıt Tarihi : 20.6.2013 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!