Gökyüzüne Savruluyor Cumalar...

göğe açılan ellerine değiyor ellerim
tutuyorum ellerinden
beyaz bir bulut kümesinin ardında...

gökyüzüne savruluyor cumalar,
gönül gönül, sayfa sayfa okuyorum dilekleri
dualar parmaklarının ucunda...

bir rüzgar gibi dolaşıyorum Selimiyede
kah, avludayım, kah şerefede, kubbelerde
sonra inip seni bekliyorum şadırvanın yanında...

secdenin huzuru sinmiş alnına, kır saçlarına,
gözlerin buğulu, ellerin sıcak
görüyorsun beni başını kaldırdığında...

gülümsüyorsun,
gülümsüyorum mahçup ve utanarak
Sinan hoşgörüyle bakıyor bize uzakta...

gökyüzüne savruluyor cumalar
biliyormusun
avunulacak ne çok cuma var tutunup dualara...

can dediğin nedir ki diyordun
işte bu candır iki gözüm
eritir mesafeleri
candan aziz can bulduğunda...

Ceyda Görk 07 Temmuz 2006 14.20