Gökyüzüne mektuplar-10

Vardım senin yurduna
İçimde çocuksu bir telaş
Senin gezdiğin sokaklar dan geçtim
Gözlerinin şahit olduğu bir çok şeyi
Gördüm
Senin pencerenden gözüken
Sahilin ,kumlarının üzerinde
Sizin evin tam karşısında
Seni pencere de hayal ettim

Telefona sarıldım
Aradım seni
Sen yoktun
Gittim balık tutan insanlarla
Konuştum ben de
Uzun süredir yoldaydım yoruldum
Oturup denizin karşısına
uzun süre denize baktım
Bisiklet sürdüğün yollardan geçtim

Bir ağaçlık bölgede durdum
Yapraklar düşüyordu ağaçların dalından
Ben sessizce durup izledim
Hiç tanımadım biri yanıma geldi
Elinde bir şarab şisesi
Ne arıyon burada dedi
Yolumu kaybettim dedim
Gel şarab içelim sonra bulursun yolunu dedi

Gittim yanına uzum süre sohbet ettik
Neden buralarda olduğumu anlattım ona
Sesimde söyleyemediğim
Bir şeyler vardı
Hiç bitmeyen yalnızlığım
Dinledi beni sessizce
Gitmem lazım dedim
Saat geç oldu
Arkamdan yine gel diye bağırdı
Ben bir şey diyemedim
Hava karardığında
Hala yoldayım
Otelle vardığım da yağmur yağıyordu
Ben sırılsıklam bir şekilde
Aklım
Yazdığın o sözler de
Geçip pencere kenarına
Gitmek için buralardan biran önce
Sabah olsun diye bekledim

20 kasım 2018