Gökyüzüne Davalıyım Bu Aralar
Yeri gelir güneş açar içimi ısıtır
Yeri gelir yağmuruyla içimi soğutur
Yeri gelir bir anne şefkatiyle sarıp sarmalar
Yeri gelir adeta bir düşman gibi içini yakar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta