Gökyüzüne Şiiri - Jiyan Daver

Gözlerinde kayboluyorum.
Gülünce bir labirente dönüyor gözlerin,
İçinden bir türlü çıkamıyorum.
Bir ay parçası gibi yüzün
Gözlerimi bir türlü alamıyorum.

Sen konuştukça, susası geliyor
Tanrının ve yarattıklarının.
En güzel kelimeler,
Dudakların için yaratılmış sanki.
Dudaklarını gördükçe konuşamıyorum.

Kıvır kıvır saçlarından doğan güneş
Aydınlatıyorsa geceyi
Kurtarıyorsa zifiri karanlığından...
Sevilmemiş yürekler ayazında
Isıtıyorsa ellerimi,
Ovuşturmadan düşüncelerimde.
Gözlerinin baktığı yerde
Tan yeri sıcaklığında sevmeler.

Gülüşünde bir çiçek açıyor.
Yıllarca gözyaşıyla sulanmış.
Tüm dikenlerin acısına,
En asiliğiyle baş kaldırmış.
Gökyüzüyle harmanlanmış
İyice sindirmiş yıldızları gözlerin
Hemen ardından bana bakmış.

Tüm gökyüzü yüreğimde şimdi
Tanrının yarattığı en güzel duyguda
Dokunur ellerin;
Durduk yere, sanki birbirine yamalanmış.
Bir türlü kaçamazken
Gözlerim gözlerinden;
Ellerim,
Ellerine yakalanmış.