Gökyüzüne Şiiri - Hüseyin Aktaş

Yalnızlığın hünkârı fetheder geceleri
Mahrut’un üç günlük imanı gibi
Yaşamsızlığın koynunda doğumun ilk gecesi
Çakılır gökyüzüne küfrün dişi sevgilisi

Sodom’da bir bakir ağlar geceler de
Toprağa ilk düşen cesedin yanında
Dirilir peygamber
Abası sırtında çevreler dervişler ihaneti
Çakılır gökyüzüne kalbin ilk süzmesi

Kelebekten çalınır rüyalar,
Alınır ceylanın yaraları
Ruhların içinde aczi feryat eder yıldızlar
Asılır yanardağlar bir damla su üstüne
Ve sevdanın ilk nefesi çakılır gökyüzüne

Ey sevgili!
Havva’nın doğurduğu sevda iklimi
Âdem’den çalınır toprağa
Her adımda damla damla akan gözyaşlarıyla
Çakılır gökyüzüne âlemdeki ilk kavuşma

Neden mi elimde gözyaşları, şimdi anladın mı?
Gözlerinin çakıldığı gecemde
Mehtap doğuyor gökyüzüne…