Gökyüzünden Bakıyorum Şiiri - Türkan Köse

Gazete başlıklarında kötü haber
Geçmiyor yasanan acı günler
Sevgiyle kötüyü yenemediler
Elleri semaya açık gerideler
Ses verdiler, dısarıdakilere seslendiler
Ama sessizlikle kaybettiler

Kimi anasını arar, kimi ise sevdalısını
Hepsinin yüreğinde koca bir acı
Ansızın saplanır bağrına bir sancı
Dindiremiyorlar ki yaralarındaki kanamayı

Gözüm yaşlı yol gözlerim
Bir tanıdığım gelsin diye beklerim
Bir el uzatanı ararım
Ama bilirim geride kalanım

İlk köye geldiğim zamanlardı;
O gün karşıki dağda alevler vardı
İtfaiye grubu işi ele aldı
Her yer kül olmadan
Bir kaç yeşil alan kurtarıldı
Birgün dağın ardından sesler geldi
Sonradan öğrendik çatışma çıktığını
Birçok mehmetçiğin şehit oldugunu
Bircok ocağa ateşin düştüğünü

Yine köyde bulunduğum zamanlardı
Nereden bilebilirdim ki herşeyin alt üst olacağını
Neyse...
Birgün köye baskın verildi
Anamı vurdular, kardeşimi dağa aldılar
Vurma, yapma hain diyemeden
Beni bir kurşunla yere serdiler
Ana ben geldim diyemeden
Bir el öpemeden
Benim iki kolumu benden çalıverdiler
Şimdi kollarım yok
Yemek yiyemiyorum
Yemek vereni bekliyorum
Sevdiğim yanımda değil
Ondan haber alamıyorum
Anam yanımda değil
Kucağına yatıpta ağlayamıyorum
Hergün baska bir elden yemek yiyiyor
Hergün yol gözlüyorum
Hergün gözyaşımla yüzümü yıkıyorum
Yeni bir güne böyle başlıyorum

İşte bir gün bir kızgınlıkla ilk adımı atarken
Ana ben gidiyorum
Düşman için savaşmaya
Kardeşimi almaya
Seni aramaya gidiyorum
Karsı komşu Ayse teyzemi alacam
Yan komsum Mehmet dayıyı getirecem
Onları bir baskınla toprağa gömecem
Hakkınızı helal edin
Olmayan iki kolumla
Onlarda olmayan vicdanımla
Yüreğimi ortaya koyarak gidiyorum
Ben şehitlik için ilk adımı atıyorum
Size artık gökyüzünden bakıyorum