Gökyüzündeki Parçam Şiiri - Melih Ulusoy

Yine yağmur başladı,
Yalnızlığım tek dost oldu bana,
Düşen herbir soğuk damla.

Yorgunluk bitiriyor beni,
Sanki, acımda yetmezmiş gibi,
İçten içe ağlatıyor beni,
Düşen herbir soğuk damla.

Kesik inleyişler içinde,
Artan haykırışlar ve çığlıklar,
birer birer terletiyor beni,
Ve üşütüyor,
Düşen herbir soğuk damla,

Nasıl koymasın bi söylesene,
Nasıl bağırmıyım acımı insanlara,
İçimde birikiyor,
Yağmur bulutları gibi,
Sonlar onlarda bırakıyor,
Beni yalnızlığımla başbaşa,
Düşen herbir soğuk damla.

Sürekli bir emsalsizlik,
Çaresizlik, sensizlik,
Yokmuş gibi bir yanım,
O boşluk gözlerime yansıyor,
Uzaklara dalıyor,
Ağlatıyor, bıktırıyor,
Sonrası gözyaşlarımın hali belli,
Süzülüyor yanaklarımdan,
Ve sonra hepsi bürünüyor,
Düşen herbir soğuk damlaya