Ağaçlar soyunmuş,
Denize gökyüzünün aksi vurmuş.
Deniz gri,
Bulut gri,
Yüreğim gri...
O da ne?
Gri bulutların arasından
Parlak bir ışık süzülmeye çalışıyor.
Birde ne göreyim,
Dostum güneş;
Gri bir battaniye ile kaplı gökyüzünde
Kendine bir açıklık bulmuş bana göz kırpıyor.
Yine bana,
Çok yukarılarda,
Görünen bu gri bulutların bile üzerinde,
Masmavi bir gökyüzünün olduğunu hatırlatıyor.
Günümü aydınlatıyor.
'Gökyüzünde düğün var' diyor.
'Haydi gel,
Gel ve katıl bize.
Mavi kırlar üstünde,
Beyaz bulutlarla danset.'
Gözlerimi kapatıyorum
Ve gidiyorum.
22.12.1998/ İstanbul
Fidan AykutKayıt Tarihi : 4.7.2000 03:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!