Gökyüzünde bir sinektim ben

yeryüzünde bir sinektim ben
neden benden kaçtınız?
tiksindiniz
oysa benim de kanatlarım vardı
uçabiliyordum kuşlar gibi
rüzgar kadar serin olmasa da
esebiliyordum her akşam

bir gün sımsıcak bir yuvanın kokusu antenlerime değdi
aile ortamı
plazma televizyon
köşede buzdolabı
bir anne çocuğuna yemek hazırlıyor
bir baba kanepesinde uzanmış gazetesini okuyor
kahvesini yudumluyor
hiç beklenmedik bir anda kapı çalıyor
balkonda çöpler birikmiş

gökyüzünde bir sinektim ben
neden benden uzaklaştınız?
vurdunuz
oysa benim de kalbim vardı
insan kadar ömrüm olmasa da
yaşıyordum kuşlar gibi
nefes alıyordum adeta
bulutların yanına gidip
izliyordum dünyayı

kırlangıçlar da olmasaydı eğer
sinekler kime adres soracaktı?

camınıza konan bir sinektim ben
neden beni öldürdünüz?
Fısfıslayarak...