Gökyüzümde Hayali Şadırvanlar

Sessiz, sedasız
Kendi sinesine çekilmiş
Sesleri kendi içerisinde çoğaltmış
Deliksiz bir düşün içine sinmiş
Burkulmuş yüreğini anlama kapatmış
Bir adam oldum ben

Kaç asır oldu bilmiyorum
O uğuldayan yerlerime birilerini almayalı
Kendimden bile gizlediğim
Kendi içimde cesede döndüğüm
Kahküllü bir seherde hüzün tüttürdüğüm
Hazla talanlanan kalbimi
Her keresinde söküp atanım ben

Rakımsız bir yükseltiyim kendime
Peşimde öpülmüş imbatlar
Kucağımda kaskatı anılar
Bülbül terk etmiş gülümü
Yorgun çardağımda şuh kahkahalar

Biraz da sen hırpala ne olur!
Kurguların tenekesini tak kuyruğuma
Pasıma yağmur yağar birazdan
Akar ayaklarımın dibine çamurlar

Biraz da sen bas nasırlarıma
Gökyüzümde hayali şadırvanlar
Çözülür yüreğimin buzları birazdan
Çamurumu yüzüme sürer çocuklar