Gökyüzü Bulutlu Şiiri - Yavuz Değirmenci

Gökyüzü bulutlu, buz grisiydi
Sevda yağmuruna tutsaktı zaman
Kehribar gözleri cam irisiydi
Meftuni başında eserdi duman

Bir turna uçurdum yar diyarına
Kuzguni bakışlı, sarı benizli
Akbaba niyetler durmaz yarına
Şeytan’dan mayalı, gölgeden gizli

Arardı sevdanın olduğu yeri
Gönülden gönüle sevgi taşıyan
Bir şey vardı, onda ondan içeri
Yüreğinde bağban, gönlü aşiyan

Huma kuşu tutsak, sancılı, şaşkın
Yürek doğum bekler gök yapraklarda
Şah damar sevdası tutuşur aşkın
Dadaşlar diyarı o topraklarda

Sanma ruhum özgür, aşka gümanlı
Yürekten sevmeyen bunu ne anlar
DEĞİRMENCİ gayrı başım dumanlı
Kalemim ucundan gözyaşım damlar

Meftun:Tutkulu
Güman:Umut