Gökyüzüm Şiiri - Murat Kılıç 2

Sadece iki karış kadardı gökyüzüm.
Buğusunu sildiğim camdan bakardım ona.
Maviliği o kadar iç gıcıklayıcıydı ki;
Ellerimi uzatıp dokunmak isterdim.
Yakalamaya çalışırdım yıldızlarını.

Küçük damlalarla ıslatırdı penceremi.
Benim gökyüzümdü bana aitti.
Her halini seviyordum onun.
Sadece uyuyakaldığım zamanlar ayrıydık.
Sevdalım, çocukluk aşkım, gökyüzüm.

Ve yıldızlar…
Yamalı çorabımdan dökülen bilyelerim gibi.
Sana yapmayı hayal ettiğim taç gibi yıldızlar.
Her gece bir başka güzel,
Her gece bir başka alımlıydılar.

Bende bir gökyüzü var ki sorma gitsin.
Bulutlarında koştuğum
Yağmurunda yoğrulduğum,
Her gün doğuşunda yeniden doğduğum,
Bana mahsus bir gökyüzüm var.