Gökyüzüm Şiiri - Irmak Işık

Sabahın ilk ışıkları
Gökyüzünde Güneş ışınları
Yataktan çıkıp,hazırlanıp
Doyum olmaz sabah kahvaltıları.

Çıktım evden ben
Bakkaldan ekmek alırken
Bir yukarı baktım,bir aşağı
Kendimi buldum uçarken.

Önce bulutlar baktı bana
Ve Güneş dedi merhaba
Dedim nerede yıldızlar?
Dediler onlar gece çıkar.

Düşündüm yıldızları
Merak ettim,gece neden çıktıklarını
Birden buharlar buraya çıkıp
Kararttı tüm bulutları.

Korktum tabi ben
Ne oluyoruz derken
Bulutlar el ele tutuştu
Zorlandılar nefes alırken.

Baktım yanaklarına
Kara kara olduklarına
Ama nereye gitti bu Güneş?
Zamanım doldu kardeş.

Kırptım gözlerimi
Yerde buldum kendimi
Ellerimde ekmeklerim
Ve yine kapının açılmasını beklerim.

Gecenin bir karanlığı
Bulutlar savaşıyor olmalı
Yatağa koşup,yastığıma sarılıp
Korkuyordum,duyuyordum çığlıkları.

Tam uyumaya çalışırken
Kapı tıklandı aniden
Başımı kaldırdım,gelene baktım
Annem hissetmiş beni korkarken.

Önce yaklaştı bana
Annem dedi hadi uyukla
Dedim anne yanımda kal
O bulutlar yine meydana çıkar.

Anneme anlatsam mı?
Bugünkü yaşadıklarımı
Yoksa aramızda kalsa
Onlarla arkadaşlıklarımı.

Annem gitti uyumaya
Kaldım ben yine
Bir cesaret toplayıp
Daldım yine uykuya.

Sabah kalkıp erkenden
Dışarısı durgunken
Yerler ıslanmış hep
Yağmur yağmış,uyurken ben.

Koştum bilgisayar başına
Yazdım arama motoruna
Yıldızlar ne zaman çıkar?
Vardım bütün meraklarıma.

Arkadaşlar aramızda
Kimseye söylemeyin
İyi arkadaşlar
Sırları söylemezler.