Gökyüzüm Şiiri - Ufuk Çoban

Bilemezdim bu kadar acı olacağını,
Ayrılığın canımı yakacağını.
Belki de ben istedim bu dayanılmazlığı,
Bir küçük mutluluğa ekerek bütün acılarımı.

İstemezdim üzülmeni gülerken bir damlaya,
Damla şimdi sel oldu gözlerimin yanında.
İnan elimde olsa, yapabilsem, düşünmezdim onu da,
Koşardım kalan son gücümle olabilmek için yanında.

Katlanmayı öğrenmek gerek zamanla büyürken,
Belki de herşey zor gelecek bunları görürken.
Gün gelipte pişmanlık aldığında düşünürken,
Özür bile kurtarmayacak gözlerini yumarken.

Yağmurlarım şimdi başka diyarlara gitti,
Dağlarım ise yalnızlığı öğrendi,
Denizlerimde kopan fırtınalar bitti.
Gökyüzüm de hiç olmadığı kadar karanlık şimdi.

Beni unutma bitanem..........

1999