İçimde çocuklar büyütüyorum sana, hiç yük almadan omuzlarıma,
Ve bana aşık olan içinde büyüttüğün çocuklara verdiğin isimleri ezberliyorum.
Tibet’de bir rahip oluyorum, gururları dizlerinin üzerine çökmüş ağlayan,
Ve dizleri ibadetten çok karşında eğilmekten ağrıyan.
O çok sevdiğin turuncu kıyafet üzerimde,
İçim çırılçıplak ve senin bir geyşa edasıyla gelip,
Kuşağımı çözmeni bekliyorum bir ömür boyunca
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
biraz daha kısa olan yok muydu
tab edilmek uzere karanlik odada:))))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta