Yürüyor, bir akşamın dinginliğinde, usulca,
Her hareketi bir zarafet tablosu, göze sessizce değen.
Ne günün kör eden ateşi, ne de gecenin mutlak karası,
İkisinin de en saf halini yansıtan bir denge, içten.
Saçları, kuzgunun kanatları gibi, hafifçe dalgalı,
Yüzünde bir ay ışığı parlar, hüzünsüz ve berrak.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
