Gökyüzü ve Gece Şiiri - Şafak Erdem

GÖKYÜZÜ ve GECE
Dün gece yine efkar bastı odamda
Şarkılar avutmuyor artık gönlümü
Camdan çıkardım kafamı
Biraz rüzgar vursun suratıma diye
Biraz oksijene ihtiyacı vardı
Kalbim yüzünden yorulmuş beynimin
Kaldırdım kafamı gökyüzüne baktım
Kapkaraydı gökyüzü ama...
O kadar karanlığın arasında
Bembeyaz bulutlar vardı
Bulutlar birşeyler anlatmak istiyordun sanki bana
Ama göremiyordum,hissedemiyordum! ! !
Dünyanın hali gibiydi gökyüzü
Hayatta da bir çok kötülük içinde
Ara ara güzellikler vardır
Ama kötülükler üstüme geldikçe
Ben güzellikleri göremez oldum....
Çok sessizdi sokak
Tıpkı çaresiz kalbim gibiydi
Haykırmak istiyorum
Ama takaatim yok
O kadar çok incindim ki