Nasıl unuturum, özenle katlanmış bir mendili
üstünü başını yırtmış
çocuk gülüşüme düğümlenen
hatırlamak bir kuş
unutmak gökyüzü…
Nasıl unuturum, sığ ırmakların gürültüsünü
duyuyorum bana doğru eğildiğini
sanki daima yalnızmışım gibi…
hatırlamak bir kuş
unutmak gökyüzü…
Nasıl unuturum, kim tuttu ellerimi
istediğin kadar dokun bana
gözler, daha çok anlar ellerden
hatırlamak bir kuş
unutmak gökyüzü…
Nasıl unuturum, yüzüme kimin dokunduğunu
güneşi, suyu ve ateşi gördüğümü
kendimi hiç görmediğimi…
21 Haziran 2001 Üsküdar
Ahmet Ertan MısırlıKayıt Tarihi : 28.8.2010 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!