Gökyüzü, Toprak, Su Şiiri - Eminnur Acar

Gökyüzüyüm başım sonum yok
Ne gecem belli ne gündüzüm
Mevsim kış, bulutluyum çok ca
Ağlamaya hazırım,gözlerim hep yaşlı
Aksın belki temizlerim çer çöpü

Dozunda yağarsam bereket toprağa
Çoğu felaket,
Yağmurlardan sonra oluşur, gökkuşağı
Bir diğer adı, ebem kuşağı,bir diğeri eleğimsağma
Renkleri sergiler,ilham verir şairlere

Bazen kar bazen buz gönderirim yeryüzüne
Tavanıyım dünyanın, korurum dünyayı
Niyaz edenlerin elleri uzanır sema ya
Bir adım gökyüzü, bir adım sema,bir adım umuttur benim
Evren bizde, biz evrende, bütünüz, bütüne denir, som

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Dün gökyüzüydü adım, bu gün toprak
Tohumların ambarı, saklar bahara kadar
Elinde ne varsa
Yok olmaz asla bir defa var olan
Meğerki, ebter olmasın tohum

Her bir hücren tohum sanki
Asırlar, asırlar sonra bile dirilirsin
Hurma ağacı, zeytin ağacı,elma ağacı
Ademden bu yana var
Var olan yok olmaz asla

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Sudur bu gün adım,tüm canlıların hammaddesi
Biraz toprak biraz su olsun sana bir varlık
Belki adın balık senin, belki insan
Varlıkta can bulansın
Meğer ki hak dilemiş olsun

Çiğdem dağların süsü,ademden bu yana
Deve çöllerde su deposu sırtında
Hepsi görevini yapmakta
Zikirleridir görevleri
Kuş öter, insan düşünür

Düşünsün bulsun Hakkı diye
Mucit tir insan
Var olan yok olmaz,
Uzaydaki kara delikler, aldıklarını geri verirler
Belki de milyarlarcasını