Gökyüzü Sürgün Şiiri - İzzettin Coşkun

Buraların başka bir adı olmalı
Deniz sürgün
Gökyüzü sürgün
Seni sevmelerim dahi hep sürgün
Allahın emri Eyyüp sabrıyla
Gelgitler misali son tebessümlerin dahi sürgün
Sana bağışladım mahpusluğumu
sana bağışladım,
sana yaşlandım.
Hep seni andım
Sadece bir hasretlik sana dayandım
Bu har tapınmalarım sürgün
Kısacası bu yüreğimde bir cehennemlik sürgün
Uzuncası sensiz geçen her günüm

Oy soğuk kışlar aşkına
Bu bendeki üşümelerin
ne de çok sarhoşlanır

Sesli sessiz gülüşlerin ihtiyarlanır
Beynimde siyah beyaz üşümeler tenime titrer
Böylesine alelacele üşüyorsam bir sebebi vardır
Bu gözlerime saklanan firari çizgilerin.

Sonra düşündüm de
Mesele sarılmak da değilmiş
Sarılmakla geçer mi bu isimsiz hasretlik
Sarılmakla tükenir mi bu poyraz üşümelerim
Hâlbuki sana sarılsam da üşürüm