Ne zaman karanlık çökse sekiz camlı penceremden,
Ben geceye firar ederim,
Sağdan ikinci sokağa park ederim…
Bazen büyük ayıda seksek oynarım,
Bazen küçük ayıyla beştaş…
Ordan Kuzey yıldızı görünür;
Ben acaba Mersin’de miyim?
Bulutlar çöreklenir gökyüzüme,
Kasvet vurur beni;
Dolunay görünür uzaklardan,
Ya da ben öyle zannederim,
Işıkları okşar penceremi,
Ben gizlice ararım sevdiğimi…
Bazen Samanyolu’ndan bir yıldız düşer,
Dilekler dilerim,
Bazen gündoğumunda aralanır gözlerim…
Kimi zaman Zodyak’tan bir tarot falı,
Kimi zamansa Yengeç-Oğlak etkileşimi,
En güzeli de bu olmalı,
Herhalde bunun adı AŞK olmalı…
(MİNİK KARAMELİM HULYAM'A)
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!