Gökyüzü Sağnak Karanlık Şiiri - Ahmet Tığlı

Gökyüzü sağnak karanlık
Koşar adım yıldızlar geçiyor
Bir yanıp bir sönen
Yüreğimde tayf çizgisi
Gittikçe uzaklaşıyor
Derinliklerin kalbinde kayboluyor.
Gözlerini özledim
Güneşi doğduran gözlerini
Sen gönül duygularımın okyanusu
Orada soluklanır aşk
Orada kavuşur denizlere
Sevdası tükenmez ırmak.
Gökyüzü sağnak karanlık
Çoban yıldızı bakışlım
Tut yüreğimden
Yüreğimde kızıl bir güldür
Şafakta kızaran sarıgül.
İçimde tüm duygularımı düğümleyip gittin
Nehrin iki yakasında iki sevda bıraktın
Güneşin doğuşunu bekleyen dünyalar gibi
Boşlukta öylece kaldım...
Gökyüzü sağnak karanlık
Göz yordamıyla tuttum ışığından
Alize tozlarına aldırmadan
Olsun...ben sensiz de yaşarım sevgili
Gözlerinden sızan
Bir tutam ışıkla inan...

Ahmet TIĞLI 10.5.2014 (Sevgi Merdivenleri)