Gökyüzü maviydi Şiiri - Derya Avşar

Bu sabah bir intiharın eşiğinden geçti ömrüm
Güzlerimi tavana astım, gökyüzü maviydi
Yere çevirdim başımı insanlar çamurdu
Ölüm mü, yasam mı seçimi çok çok zordu
Zulmü dayatanların zincirini kırmak bir hayli yordu
Sistem; faşizmin, kapitalizmin, emperyalizmin avuçlarındaydı
Kim başkaldırsa, intiharlar kuran sehpanın darağacındaydı
Hayatın acı yüzü anaların suskun ağıtlarındaydı
Zemheri de açsın çiçekler en tepede
Ve kimse dokunmasın kırmasın incitmesin
Emek kokan ellerinden öpüyorum acılı kadın!
Gün şiir olsun adın gibi anlamlı...
Gül, Gülten, Birten, Songül, Şengül olsun, tüm kadınların adı
Şiirler doğuralım yetim kalan tüm çocuklara analık etsin
Ve kimse, hiç kimsesizlikten ölmesin
Adaletsizliğin terazisinden yiğitler darağacına gitmesin
En çok ölümün kollarındayken kokun üzerime sinsin
Tut düşlerimden anne tut ki
Tüm zulmü yeryüzünden tebessümün silsin...