Gökyüzü mavisi alır beni beni benden götürür,
Belki mutlu bir renktir bazen solgunlukla örtünür,
Bazen bir çocuk kadar neşeli bazen bir kedi kadar ürkek,
Bazen bir idam mahkumunun son anları kadar titrek,
Gül misali açar bazen aydınlığını,
Bazen gece gibi sarar karanlığını,
Bazı mavi gözler yansır aydınlığa,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla