Gökyüzü Karanlık Şimdi Şiiri - Abdullah ...

GÖKYÜZÜ KARANLIK ŞİMDİ

Unutmadım yemin ederim,
bir an olsun, unutmadım hiç bir şeyi.
sana dair ne varsa,
Seninle ne yaşandıysa, ne olduysa.
Silmedim hiç birini, gün gün yaşadım,
içimde gizledim, kimseye söylemedim,
anlatmadım, bilmedi kimse halimi.

Sana dair ne varsa, yazdım bir kağıda,
açtım okudum defalarca, bir an olsun,
silmedim seni, silmeyi geçirmedim,
çünkü, çünkü sen her şeydin.

Vaz geçtim artık gökyüzüne anlatmaktan,
dil dökmekten, sözlerim uçsun gelsin diye,
vaz geçtim her şeyden.
Gittim denizin kenarına, bahsettim öylece,
olur olmaz bir şekilde, oluru olmasa bile,
anlattım saatlerce, dalgalarla şenlendi.
Gökyüzü bilmedi, gökyüzü sildi,
artık deniz bildi seni, iskele bildi,
vapur bildi, martılar bildi.

Suya döktüm derdimi, karanlığa büründüm,
anlatamadım belki, dönmedi dilim,
dökülmedi kelimelerim, aklımın yettiğince,
dilimin döndüğünce, anlata bildiğim kadar,
anlattım seni, dalgalarla şenlendi, deniz bile çekildi.

Sen gittikten sonra küstüm gökyüzüne,
anlatmaz oldum hiç bir şeyi, ne bulutlara, ne de gökyüzüne.
Aslında yıldızlar anlardı beni,
bulutlar anlardı halimi, senin olmayışınla birlikte,
gökyüzü de silindi, her şeyin silindiği gibi,
her şeyin bittiği gibi.

Küstüm artık gökyüzüne, konuşmuyorum hiç bir şekilde,
olmayışın gibi, gelmeyişin gibi,
gidişinin ardından, gökyüzü ebedi karanlık şimdi,

Gökyüzü maviyi sildi, ebedi karanlık şimdi,
sen gittikten sonra, gökyüzü zifiri,
unuttu maviyi, karanlığa büründü gitti,
gökyüzü artık ebedi karanlık şimdi.
ESİN ZALI & A.SEZER