Gökyüzündeki parlak mücevherler yıldızlar,
Burada görebildim onları.
Hiç görebileceğimi ummazdım,
Bu insana verilen güzel hazineyi.
Bu bile insanı mutlu etmeye yeter.
Gökyüzündeki yıldızlar.
Mutsuz olduğunu söyleyenler baksınlar yıldızlara,
Belki bir parça bulurlar kendilerinden,
Belki kendilerini küçük hissederler dünyada,
Belki de kendilerine burada yer bulurlar ufacıkta olsun.
Belki sevgi hissederler yüreklerinde birazcık olsun.
Bu insanın hazinesidir, sevgi.
Nankör olma insanoğlu, bak yıldızlara, gör o ihtişamı.
Hayran kalır gözlerin, bakmaya doyamazsın bu güzelliğin.
Kayıt Tarihi : 30.3.2008 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıldızlara bakarak, evren içindeki yaşamı, neler olduğunu merak ederim hep. Bu çok eski neredeyse çocuk sayılabilecek bir yaşta yazdığım bir şiir. İçinde Tanrı hayranlığı, sevgisi barındırıyor. Evrenin ölçeğini vurguladığı, insanların aslında küçük hesaplar peşinde koştuğunu göstermeye çalışıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!