Sokakların sallanan kollarından düşüp kırılan bir kalem gibi endişeli
Gür otların aydınlandığı ilk yazdı kelimelerin arasına hınzırca sokulan
Vakitsiz gelen bir ulak misali kaldırımlar,yaşadıklarıyla yorulan
Akla vakitsiz saplanan vehimler misali
karamsar çocuklar,fakat saçları laleli
Mahzun,müteessir duruyor karamsar çocuklar fakat hâlâ saçları laleli
Masmavi gökyüzünün fotoğrafını çeken çocuk, hayalleri sonsuzluğa hareli
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta