Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ne yalan söyleyeyim kıskandım tarzını.
:)
tebrikler...
gercekten cok guzel ve derin anlamli bir siir.. devam dost
Çok hoş olmuş Kenan..teşekkürler
Süper...
'yüzünde, gökyüzü dalgalı.
gözlerin yosun tutmuş..
sözünü tutamamış..
Sözlere gerek kalmamis. Tebrikler.
evet kısa ve öz ...:) tarife gerek yok diyorsun kapat dudaklarını ben duyarım sözlerin sesini:)
teşekkürler Kenan:)
sevgiyle,
''parmağında yüzük yarası.. '''
.....
''yüzünde, gökyüzü dalgalı.
gözlerin yosun tutmuş..
sözünü tutamamış..'''
Yüzünde gökyüzü dalgalı derken ,bakmaktan kaçınan gözleri çağrıştırıyor ki,son dizede de vuruyor şamarı yalanın yüzüne..
Tebrikler,teşekkürler..
Sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta