Gökyüzü Bulutlu Şiiri - Yavuz Değirmenci

Gökyüzü bulutlu, buz grisiydi
Sevda yağmuruna tutsaktı zaman
Kehribar gözleri cam irisiydi
Meftuni başında eserdi duman

Bir turna uçurdum yar diyarına
Kuzguni bakışlı, sarı benizli
Akbaba niyetler durmaz yarına
Şeytan’dan mayalı, gölgeden gizli

Arardı sevdanın olduğu yeri
Gönülden gönüle sevgi taşıyan
“Bir şey vardı, onda ondan içeri”
Yüreğinde bağban, gönlü aşiyan

Huma kuşu tutsak, sancılı, şaşkın
Yürek doğum bekler gök yapraklarda
Şah damar sevdası tutuşur aşkın
Dadaşlar diyarı o topraklarda

Sanma ruhu özgür, aşka gümanlı
Kalpten bağlanmayan bunu ne anlar
DEĞİRMENCİ gayrı başım dumanlı
Kalemim ucundan gözyaşı damlar

Meftun:Tutkulu
Güman:Umut