Gökyüzü ağlıyor sanki içime akıyor yaşları
Hayat denilen dik yokuşun sonunu göremek üzereyim
Gökyüzü ağlıyor, haykırıyor sensizliği
Sensizlik bir tokat gibi çarpıyor yüzüme
Sadece içimdeki ben eşlik ediyor yalnızlığıma
Gökyüzü ağlıyor artık duyabiliyorum seslerini
Kulağa hoş gelen nağmeler kayobup gidiyor gecenin karanlığında
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta