Gökyüzü Ağartısı Şiiri - Hayri Padak

Siz hiç mavi gökyüzünün altında uyudunuz mu?
Ya yıldızlara dokunabildiniz mi ellerinizle?
Oysa ben öptüm o bütün yıldızları
Çilenmişti teninde
Bir bilebilsen nasıl da güzeldi tenin

Tenin adeta dut topluyordu yanaklarında
Saçların en güzel yerlerini örtüyordu
Aylanmıştı gözlerin, aya bulandıydı ellerim
Ellerin yangın yeri, yüreğim cehennem
Kelebek ürkekliği vardı ellerimde
Kanadımda közüm, alev alevdi için
Bir bilebilsen dokundukça sana
Korkumdan nasıl da üşüyordum

Geceler uzadıkça ömrümüz kısalıyordu
Mandalinalar uykudan uyanmış
Göğe doğru çiçekleniyordu
Gözlerine apal apal bulutlar çöküyordu
Dokunabildiğim göğün altında yağmura duruyordu yüreğim
O kadar güzel ağlıyordu ki gözlerin
Hiçbir yağmur bundan böyle güzel yağmayacaktı
Bir bilebilsen gözlerinden nasıl da düşüyordum

Acelesi vardı zamanın, saatler telaşlıydı
Yaz gibi geçiyordu kavuşmalarımız
Sırtına işlenmişti yıldızlar
Oysa yükünle ne kadar da güzeldin
Belaydı seni sevmek, ela gözlerim de biliyordu
Bütün yıldızlar omuzlarında, işte sen gidiyordun
Ağaracaktı birazdan güneş, ikimizde istemiyorduk
Ölüm gibi bir şeydi seni beklemek
Bir bilebilsen nasıl da güzel bekliyordum