önce bağladılar ellerini
gözlerinden akan yaşa bakmadan..
sonra güldüler en kahpe kahkahaları ile..
ve dağladılar yalnızlığında en mahrem duygularını..
bir kör bıçak gibi saplandı yüreğine
sevdiği en güzel ezgiler..
umudunu kaybetmiş olması gerekirdi..
ama durdu karşılarında..
en dimdik duruşunda..
güldü
kahkahalarla güldü..
yüreğine saplanan darbelere aldırmadan.
dondular..
sustular
susadılar kana..
ve içtiler akan kırmızılığı..
ama o hala gülüyordu..
karanlık
puslu
ve nemli odanın en kösesinde..
büzüldü
aldı kafasını iki eli arasına
ve baktı
gelecek mavi gökyüzüne...
Kayıt Tarihi : 9.4.2010 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)